جهت ورود به بحث لازم
می دانم اضافه نمایم علاوه
بر موارد بر شمرده،
نقش سازمان جنگل ها در توسعه تخریب از جهاتی
قابل ملاحظه است . ضمن احترام به فعالیت همه نیروهای فعلی و سابق سازمان در
گستره ایران مواردی اشاره می شود:
1- فقدان یک فهم روشن وشفاف از حفاظت منابع
طبیعی در مجموعه سازمان ( داستان فیل در مثنوی)
2-تفرق شدید نگاه مدیریتی به
منابع طبیعی و نگاه جزیره ای به آن
3-عدم بهره گیری از تجارب مدیریتی نسبتا موفق گذشته و رها سازی آن با ورود ایده های میلی وسلیقه ای (سیاست آزمون خطا)
4-علیرغم اهمیت منابع طبیعی ، نوع نگاه به نیروهای عامل آن نیز باید
بسیار با اهمیت باشند
که متاسفانه چنین نیست (
حقوق و مزایای یک باغبان شرکت نفت ( منابع غیر قابل تجدید شونده) با یک کارشناس و مدیر ارشد سازما ن(منابع
تجدید شونده ) قابل مقایسه نیست!؟
5- ورود مدیران غیر
متخصص ونا آشنا به
تشکیلات منابع طبیعی به
درون سازمان
6- فقدان یک دستور
العمل متقن و قبل از اجرا در سازمان برای انتخاب مدیران و روسای ادارات منابع
طبیعی که زمینه را برای ورود
تصمیم گیرندگان غیر حرفه
ای وغیر مرتبط ونا آشنا فراهم می آورد
7-...
8- ...
و بالاخره ساخت بیرون بدوا نیاز به اصلاح درون دارد.
|
