2-  علیرغم گذشت چندین سال از ادغام دو بخش منابع طبیعی و آبخیزداری (که اهداف و سیاستهای مشترک زیادی داشته و میتوانند مکمل کار یکدیگر باشند) متاسفانه بنده در جلسات متعدد شاهد تنشها و اختلافات کارشناسی و فنی موجود (که بیشتر رنگ و بوی ملاحظات صنفی و تعصبی دارد تا فنی) بین بخشهای آبخیزداری و منابع طبیعی (جنگل، مرتع، بیابان، حفاظت و ...) و همچنین بین آبخیزداری و وزارت نیرو (که مدعی است یکی از دلایل پر آب نشدن سدها، همانا انجام اقدامات آبخیزداری در بالادست است. البته بنده با این نظر موافق نیستم و نوشته های خانم ظفرنژاد در مخالفت با سد سازی گسترده در شرائط کشور ایران را قبول دارم) بوده ام و متاسفانه بعضی ها از آبخیزداری به آبراهه داری ، یاد می کنند. انتقاد اصلی آنها این است که چرا بجای انجام کارهای بیولوژیکی و بیومکانیکی گسترده در دامنه ها (کنترل overland flow و حفظ آب و خاک حاصلخیز مورد نیاز برای استقرار و رشد گیاه در دامنه ها) ، بیشتر به آبراهه ها و دره ها (channel flow) توجه میشود؟!

3- تاکید و توجه بیشتر مدیران و کارشناسان آبخیزداری به اقدامات سازه ای و مکانیکی (و آنهم سازه های بزرگ و بعضا سدهای کوتاه به بهانه کنترل سیل و یا به تله انداختن رسوبات) بجای توجه و اهمیت دادن به اقدامات بیولوژیکی و بیومکانیکی و مدیریتی (شاید به این دلیل که هم زحمت انجام این نوع اقدامات زیاد است و هم بدلیل پراکندگی و کوچک بودن، چندان برای مسئولین محلی و ملی محسوس و ملموس نیست و به درد نمایش دادن (show) نمی خورد!)

4-  تمرکز بر اقدامات متمرکز نقطه ای در آبراهه ها (یک سد و یا بند و یا عرصه پخش سیلاب و یا چکدمهای متوالی و نظایر آنها) بجای کارهای بیولوژیکی و بیومکانیکی پراکنده در دامنه ها (به نوعی اجازه داده میشود که روانابها بجای نفوذ و ذخیره در پروفیل خاک، در سطح دامنه ها جاری شده، خاک حاصلخیز و مواد آلی آن را شسته و در پشت سدها و چکدمها، تل انبار نماید. از طرف دیگر بخشی از دیواره دره ها و آبراهه ها جهت رعایت مسائل مهندسی پایداری سازه های کوتاه و بلند، تخریب میشوند (احداث دستکهای طرفینی سده ها و بندها). البته کنترل رسوب برای حفظ حجم مفید سدها لازم است ولی بعنوان اقدامات کوتاه مدت تا فرصتی جهت تثبیت دامنه ها و استقرار گیاهان فراهم شود و یا برای کنترل سیلابهای ناشی از بارش های با دوره بازگشت زیاد و نه این که همه جا، از این سازه های بزرگ و حجیم استفاده شود. در دومین همایش ملی سطوح آبگیر باران آقای براد لنکستر از آریزونای آمریکا، کارهای بسیار ساده ای را معرفی می نمود که با ایجاد چکدم های بسیار کوچک به ارتفاع یک ردیف از سنگهای موجود در منطقه و البته به صورت متوالی و به همراه بذر گیاهان بومی منطقه، نقش مفیدی در تثبیت آبراهه ها و ایجاد دره های سبز داشت.

5- در ابتدا قرار بود که کارهای آبخیزداری با مشارکت مردم محلی و با استفاده از تکنولوژی های ساده باشد ولی متاسفانه امروزه روشهای مشارکتی فراموش شده و همه چیز دست بخش خصوصی و پیمانکاران بعضاً با نفوذ است (بعضاً فرصت اشتغال موقت برای ساکنین روستاهای محل اجرای پروژه نیز بوجود نیامده و در نتیجه روستائیان تمایلی در حفظ و بهره برداری از تاسیسات آبخیزداری ندارند).

6- بعضاً سرخوردگی و بی انگیزگی کارشناسان آبخیزداری جهت حضور فعال در زمینه های مختلف ذیربط

7- با توجه به حجم بسیار زیاد مشکلات و چالشهای مرتبط با تخریب سرزمین و آبخیزداری و همچنین کمبود منابع اعتباری و نیروی انسانی کارآمد، قرار بود که بیشتر به موضوعات حساس سازی، اطلاع رسانی، فرهنگ سازی و نرم افزاری و یار جمع کردن توجه شود و با توجه به این که عقل سلیم حکم می نماید که "پیشگیری بهتر از درمان است" ، طوری اقدام شود که مردم و بهره برداران محلی کمتر تخریب نمایند و از طرف دیگر ، دستگاه های اجرایی به بهانه اجرای طرح های عمرانی (راهسازی، معدن کاوی، شهرسازی، کانال کشی، احداث خطوط انتقال آب، نفت، گاز، برق، مخابرات و ...) کمتر عرصه های طبیعی را تخریب نمایند ولی متاسفانه در حال حاضر حتی بین بخشهای جنگل، مرتع، بیابان، حفاظت و آبخیزداری در مجموعه سازمان جنگلها، هماهنگی و همکاری لازم و موثر وجود ندارد و بعضاًاز اولویت های کاری یکدیگر، بی اطلاعند (متاسفانه این بخشی نگری ها و  اختلافات در نظام آموزشی و پژوهشی و تحقیقاتی کشور نیز حاکم است)

8- بدلیل کمبود نیروی انسانی و نداشتن اعتبار لازم جهت پرداختن حق ماموریت کافی به کارشناسان و ناظران پروژه ها، مدیران آبخیزداری ترجیح می دهند که از انجام اقدامات پراکنده در سطح عرصه ها و دامنه ها اجتناب نمایند و بعضا نظارت درستی بر کار پیمانکاران و کنترل کیفیت کار آنها وجود ندارند.

9- حل نشدن برخی مشکلات قانونی موجود در بهره برداری از تاسیسات آبخیزداری (بخصوص سدهای کوتاه) و کم توجهی به اقدامات تعمیر و نگهداری و همچنین نحوه بهره برداری از اقدامات و پروژه های آبخیزداری اجرا شده توسط جامعه بهره بردار محلی

10- امکان وجود روابط اداری ناسالم بین مشاور، پیمانکار، دستگاه نظارت و کارفرما (فساد اداری فزاینده ناشی از شرائط بد اقتصادی کشور) که می تواند بر کیفیت کارها، اثر منفی داشته باشد.

                                                                                                                                  ابوالفضل میرقاسمی